Why We Love Fish?

 Why We Love Fish?

ย้อนเวลากลับไปเมื่อครั้งที่ผมยังเป็นเด็กที่ยังอาศัยอยู่ต่างจังหวัด จำได้ว่ามีอยู่ครั้งหนึ่งผมกับน้องสาวตัวเล็กๆ ไปบอกกับพ่อว่าอยากเลี้ยงปลา แล้วมันก็เริ่มขึ้นจากตอนนั้น ด้วยอ่างปูนซีเมนต์ง่ายใบเล็กๆ กับบัวหนึ่งกระถาง พ่อพาผมกับน้องสาวไปซื้อปลาที่ร้านในตัวเมือง เด็กน้อยสองคนสนุกสนานกับการได้เดินเล่นดูปลามากมายในตู้ ได้ตักปลาหางนกยูงใส่ถุงหลายตัวทีเดียว สมัยนั้นผมยังเด็กมากรู้จักเพียงแค่ปลาทอง ปลาหางนกยูง ปลาสอด และปลากัด ผมเชื่อนะครับว่า คนที่ชอบเลี้ยงปลาต้องผ่านการเลี้ยงเจ้าปลาพวกนี้มาเกือบทั้งนั้น นับว่าเป็นปลาครูของพวกเราเลยก็ว่าได้ เราสนุกสนานกับการนั่งเฝ้าเกาะขอบบ่อซีเมนต์ เฝ้าดูปลาหางนกยูงตัวเมียท้องบวมเป่งออกลูกตั้งแต่วันแรกที่ซื้อมา มันออกลูกบนใบบัวใบเล็กๆที่เราสามคนพ่อลูกช่วยกันปลูกในบ่อปลา มันเป็นความสุขที่เกินจะอธิบายออกมาได้สำหรับเวลาช่วงเวลาหนึ่งที่ยิ่งใหญ่ ของเด็กตัวเล็กๆสองคน ที่ได้เริ่มเรียนรู้การให้กำเนิดชีวิตน้อยๆ จากปลาไม่กี่ตัว ก็เริ่มเป็นฝูงปลาหางนกยูงเต็มบ่อ ทุกเช้าของเราก่อนไปโรงเรียนสิ่งหนึ่งที่ลืมไม่ได้เลยคือการให้อาหารเจ้าปลาเหล่านั้น

กาลเวลาผ่านไป2-3ปี มีคุณอาคนหนึ่งเปิดโต๊ะสนุ๊กแถวๆบ้าน ที่ร้านของคุณอามีตู้ปลาใบเบ้อเริ่ม มีเจ้าปลาตัวยาวๆสีเงิน มีหนวด ว่ายวนไปวนมาทั้งวันทั้งคืน นั่นเป็นจุดเริ่มต้นให้ผมได้รู้จักกับปลามังกรครั้งแรก ด้วยความที่เป็นเด็กผมก็ได้แต่คิดว่ามันต้องแพงมากแน่ๆ ตัวใหญ่ขนาดนั้น แถมมีสีเงินที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน มันว่ายน้ำวนไปมา มันแทบจะไม่เคยสนใจเด็กน้อยที่เกาะกระจกเฝ้าดูมันเลย หลังจากนั้นผมก็ไม่ค่อยได้สนใจอะไรปลามังกรอีกสักเท่าไร พอโตขึ้นก็เริ่มที่จะเลี้ยงปลากัด ลองเพาะลูกปลาเอง แต่ว่าเลี้ยงไม่เคยรอดเลยสักครั้ง จนมีเหตุการณ์ที่ต้องย้ายที่อยู่ ชีวิตผมก็ไม่เคยได้เลี้ยงปลาอีกเลย ออกแนวพอโตมาชอบไปตกปลาแทนเสียด้วยซ้ำ

จากวันนั้นจนถึงวันนี้ไอ้เด็กคนนั้นเข้าสู่เมืองกรุง เอาแต่เรียนหนังสือจนจบ ทำงานทำการพอจะมีรายได้เลี้ยงตัวเอง และแล้ววันหนึ่งก็มีรุ่นพี่ที่ทำงานด้วยกัน เค้าซื้อตู้ไม้น้ำเล็กๆมาไว้ที่ห้องทำงาน ผมเองก็ไม่ได้สนใจอะไรสักเท่าไร จนวันนึงพี่เค้าชวนผมไปสวนจตุจักร ตลาดปลาที่ผมเคยแต่ได้ยินชื่อตั้งแต่สมัยเด็กที่ยังเป็นตลาดซันเดย์ แต่ไม่เคยเห็นหน้าตาตลาดปลาจริงๆเลยสักครั้ง นับว่าเป็นครั้งแรกที่ผมมีโอกาสได้เห็นตลาดปลาเองกับตา มันยิ่งใหญ่ และมีปลาเยอะกว่าร้านขายปลาเล็กๆของเด็กน้อยเมื่อเกือบ 20 ปีที่แล้วอย่างมากมาย

การไปสวนครั้งนั้นมันทำให้ผมได้กลับมาเลี้ยงปลาอีกครั้งหลังจากห่างหายไปเกือบ 15 ปี ผมเริ่มด้วยตู้ไมน้ำเล็กๆที่พี่เค้าซื้อให้เป็นของขวัญ(จริงๆแล้วเค้าหาแนวร่วมเลี้ยงเป็นเพื่อนกันมากกว่า ออกแนวบังว่ากูซื้อแล้วมึงต้องเอากลับไปเลี้ยง 555 ) มีปลาซิวขวานเล็ก 1 ฝูงกับกุ้งแคระตัวน้อยๆ ไม่กี่สิบบาท ทุกๆครั้งเวลาผมไปสวนฯ ผมจะชอบไปเดินดูร้านขายปลามังกรทุกทีเพราะมันทำให้ผมนึกถึงไอ้ปลาสีเงินตัวยาวๆที่มันไม่เคยสนใจผมเลยละมั้ง ผมเห็นปลามังกรตัวนึงไม่กี่ร้อยบาท ผมคิดในใจว่าเวลาผ่านไปนานขนาดนี้ราคามันคงไม่แพงอะไรแล้ว ผมตัดสินใจซื้อปลามังกรเงินตัวจิ๋วมาหนึ่งตัวในราคา 500 บาท พร้อมกับตู้ปลาขนาด 24 นิ้ว อ่านไม่ผิดครับ ไอ้เด็กโง่คนนั้นคิดจะเลี้ยงปลามังกรเงินในตู้ 24 นิ้วจริงๆ แล้วผมก็กลับมาพร้อมู้ปลา 24 นิ้ว ปลามังกรเงินหนึ่งตัว กับกรองกระบอกโง่ๆ ปล่อยปลาลงน้ำเรียบร้อยก็นั่งดูมันกินหนอนแดงแช่แข็งอย่างมีความสุขจนพระอาทิตย์ตกดิน

พอเริ่มมีเวลาว่างก็เลยเริ่มลองหาข้อมูลเกี่ยวกับปลามังกรดูบ้าง ถึงกับอุทานเป็นภาษาตุรกี ทำไมมันมีมากมายหลายสายพันธุ์ ทั้งทองอินโด ทองมาเลย์ แดงอินโด บาติกพม่า เขียว ออสเตรเลีย แอฟริกัน กะลาใบน้อยๆก็เริ่มแง้มออกมาทีละน้อย เห็นมีร้านนึงขาย RTG 4500บาท คิดแล้วก็ไม่แพงนะ สวยกว่าไอ้มังกรเงินที่เราเพิ่งซื้อมาอีก ไอ้เด็กโง่คนนั้นโดนกะลาครอบอีกครั้งครับ โทรหาร้านที่ขายทองอินโดทันทีแล้วขับรถออกไปดูปลาทันทีในคืนนั้น แล้วก็เสียเงินตามระเบียบอย่างไม่ต้องสงสัย มัดจำปลาเรียบร้อย แต่ยังไม่ได้เอาปลากลับมาด้วยเพราะร้านเค้าให้มาเตรียมน้ำให้ดีก่อน ต้องขอบคุณบอมบ์อโรวาน่ามากๆที่แง้มกะลาของผมออกอีกครั้ง เค้าบอกควรจะเลี้ยงในตู้อย่างต่ำ 60นิ้ว แต่เดี๋ยวเราอยู่คอนโดนะเว้ย จะแบกขึ้นยังไงใหญ่ขนาดนั้น วันรุ่งขึ้นรีบบึ่งรถไปสวนจตุจักร ขอร้านเปลี่ยนตู้เป็นไซส์ 36 นิ้ว ร้านก็ให้เปลี่ยนแต่โดยดี ยกตู้ขึ้นห้องคนเดียวสบายใจ รันน้ำทิ้งไว้ แล้ววันต่อไปก็ไปรับทองอินโดตัวแรกในชีวิตมาเลี้ยงในตู้ 36 นิ้ว อย่างไม่สนใจอะไร นั่นเป็นก้าวแรกที่ทำให้ผมเข้าสู่วงการปลามังกรสายเอเชียอย่างจริงจัง ส่วนชะตากรรมของเจ้ามังกรเงินน้อยนั้นก็แจกชาวบ้านในโซเชียลไปเรียบร้อยอย่างรวดเร็ว ป่านนี้ไม่รู้ชะตากรรมของมันจะเป็นยังไงบ้างแล้วก็ไม่รู้ครับ ต้องมาซวยเพราะความใจร้อนของเด็กโง่คนหนึ่งแท้ๆ ทั้งหมดนี้ก็คือจุดเริ่มต้นที่น่าขันของผมในการการหลงไหลในมนตร์เสน่ห์ของปลามังกรครับ

ก่อนที่ทุกท่านจะกดไปอ่านบทความต่อไป หรือบางท่านเพิ่งย้อนกลับมาอ่านก็ดี ผมอยากจะบอกเจตนารมณ์ความตั้งใจในการทำบทความทั้งหลายเหล่านี้ เพื่อให้ความรู้กับคนรุ่นใหม่ๆที่อยากจะเริ่มเลี้ยงปลามังกร หรือปลาอื่นๆก็ดี ได้มีข้อมูลให้ศึกษาค้นคว้าและตัดสินใจ (จะได้ไม่พลาดแบบไอ้เด็กโง่ข้างบนนั้นครับฮ่าๆๆ) เพราะผมรู้สึกว่าข้อมูลที่มีในอินเตอร์เน็ตในตอนนี้ผมถือว่าน้อยมากๆ เป็นข้อมูลที่ไม่ค่อยได้ถูกอัพเดทเลยสักเท่าไหร่ อาจจะเพราะพี่ๆผู้ที่เลี้ยงกันมานานเค้าอาจจะไม่มายุ่งกับโซเชียล หรือเค้าอาจจะมีกลุ่มหรือเพจที่ปรึกษากันเองโดยตรง คนรุ่นใหม่ๆที่หาข้อมูลไม่ลึกพออาจจะยังเข้าไม่ถึงข้อมูลเหล่านั้น ผมจึงจะขออาสาทำบทความทั้งหลายที่จะพยายามให้เกิดขึ้นทั้งหลายเหล่านี้ ให้เป็นข้อมูลในการตัดสินใจจะเลี้ยงปลามังกรได้ง่ายขึ้นอีกทางครับ โดยผมจะอาศัยจากการพูดคุยสอบถามพี่ๆในวงการที่รู้จัก อาจจะมีขอสัมภาษณ์คนขายปลาบางท่าน หรือท่านที่พวกเราพอจะเชื่อถือข้อมูลและแนวคิดเค้าได้มาประกอบในบทความเป็นตอนๆไป แต่ทุกท่านก็ควรจะใช้วิจารณญาณในการตัดสินใจด้วยนะครับ เพราะคนเรามองเห็นความสวยงามของตัวปลา และมีความเชื่อในการตัดสินใจไม่เหมือนกันครับ เคารพทุกความคิดชีวิตจะมีสุข

ขอให้ทุกท่านมีความสุขกับการเลี้ยงปลาครับผม