TheFish-Sauce

 Why We Love Fish? ย้อนเวลากลับไปเมื่อครั้งที่ผมยังเป็นเด็กที่ยังอาศัยอยู่ต่างจังหวัด จำได้ว่ามีอยู่ครั้งหนึ่งผมกับน้องสาวตัวเล็กๆ ไปบอกกับพ่อว่าอยากเลี้ยงปลา แล้วมันก็เริ่มขึ้นจากตอนนั้น ด้วยอ่างปูนซีเมนต์ง่ายใบเล็กๆ กับบัวหนึ่งกระถาง พ่อพาผมกับน้องสาวไปซื้อปลาที่ร้านในตัวเมือง เด็กน้อยสองคนสนุกสนานกับการได้เดินเล่นดูปลามากมายในตู้ ได้ตักปลาหางนกยูงใส่ถุงหลายตัวทีเดียว สมัยนั้นผมยังเด็กมากรู้จักเพียงแค่ปลาทอง ปลาหางนกยูง ปลาสอด และปลากัด ผมเชื่อนะครับว่า คนที่ชอบเลี้ยงปลาต้องผ่านการเลี้ยงเจ้าปลาพวกนี้มาเกือบทั้งนั้น นับว่าเป็นปลาครูของพวกเราเลยก็ว่าได้ เราสนุกสนานกับการนั่งเฝ้าเกาะขอบบ่อซีเมนต์ เฝ้าดูปลาหางนกยูงตัวเมียท้องบวมเป่งออกลูกตั้งแต่วันแรกที่ซื้อมา มันออกลูกบนใบบัวใบเล็กๆที่เราสามคนพ่อลูกช่วยกันปลูกในบ่อปลา มันเป็นความสุขที่เกินจะอธิบายออกมาได้สำหรับเวลาช่วงเวลาหนึ่งที่ยิ่งใหญ่ ของเด็กตัวเล็กๆสองคน ที่ได้เริ่มเรียนรู้การให้กำเนิดชีวิตน้อยๆ จากปลาไม่กี่ตัว ก็เริ่มเป็นฝูงปลาหางนกยูงเต็มบ่อ ทุกเช้าของเราก่อนไปโรงเรียนสิ่งหนึ่งที่ลืมไม่ได้เลยคือการให้อาหารเจ้าปลาเหล่...

ท่ามกลางกระแสปลามังกรแดงที่กำลังมาแรงในช่วงนี้ ผมเชื่อว่าหลายๆคนแม้แต่ผมเองก็ยัง อยากได้มาครอบครองลองเลี้ยงดูบ้าง วันนี้ผมมีโอกาสได้มานั่งคุยกับเฮียย้ง  เจ้าของร้าน ย้งอโรวาน่า ที่ผันตัวเองจากคนที่ชอบเลี้ยงปลา มาเป็นคนขายปลาในวันนี้ บางท่านอาจจะรู้จักและเรียกแปะย้งบ้าง หรือบางท่านที่รุ่นเดอะกว่านั้นอาจจะรู้จักแปะย้งในชื่อล็อคอินที่ชื่อว่า “คนเลี้ยงปลาแดง” ผูที่เลี้ยงปลามังกรมาตั้งแต่ยุคแรกๆ เฮียย้งเล่าให้ฟังว่าตัวเองเริ่มเลี้ยงปลามาตั้งแต่สมัยยังเป็นเด็กนักเรียน เฮียย้งบอกว่าน่าจะไม่ต่ำกว่า 30 ปี สมัยนั้นการซื้อปลาแดงสักตัวไม่ใช่เรื่องง่ายๆ บางคนซื้อปลาแดงแต่ได้เรดบีมาแทนก็มี เพราะสมัยก่อนยังไม่มีใบเซอร์การันตีปลาแบบสมัยนี้ “สมัยนั้นผมเองก็ยังไม่มีเงินมากพอจะซื้อ เรียกว่าไม่มีปัญญาซื้อเลยดีกว่า สมัยนั้นผมซื้อทองอินโดตัวละ 2500 บาท จำความได้ว่าเกล็ดเปิดอย่างมากนะก็แค่ 3 แถว แล้วทองมาเลย์ตัวละ 12500 บาท ผมจำได้ชัดเลย แล้วอย่าไปพูดถึงเกล็ดละเอียดนะครับ ไม่มีหรอกครับอย่างมากเห็นก็ 4 แถว แต่สิ่งที่เห็นได้ชัดเวลาเทียบกันคือความเงาที่จะต่างกันแบบสิ้นเชิง” เฮียย้งเล่า ...